పుణ్యానికి పోతే…ఏదో అన్నట్లు కోట్లు పెట్టినా కూడా తెలుగు సినిమా వజ్రోత్సవాలు అన్ని స్థాయిల నుంచి తెలుగు చిత్ర పరిశ్రమకు విమర్శలు, తిట్లు తెచ్చి పెట్టాయి. తాతకు నేర్పకండి దగ్గులు అన్నట్లు తెలుగు చిత్ర పరిశ్రమ ఎగుడు, దిగుడుకు సాక్షులైన ప్రేక్షకులూ చిరాకు పడుతున్నారు. మన సినిమాల మహత్యం గురించి మనకు తెలియక ఇంకెవరికి తెలుస్తుంది? . అదీ కాక కె.యస్.ఆర్ (ఏంటో ఇలాంటి పేర్లున్న వారికి నోటి దురద ఎక్కువనుకుంటా) పత్రికల మీద నోరు పారేసుకోవటం. అంత కంటే తేనె తుట్టలో నోరు పెట్టి తేనె తాగటం సులభం. ఏది ఏమైనా తెలుగు చిత్ర పరిశ్రమ నిజాయతీగా తన రోగాన్ని బయట పెట్టుకుంది. ఈ సందర్భంగా అందరూ (టీవిలలో, పత్రికలలో, బ్లాగులలో) అనుకుంటున్న విషయాలు…
గత డభ్భయి ఐదు వత్సరాలలో
౦౧. సినిమా : విలువలు (కుటుంబ, నైతిక, చట్ట, వినోద పరమైన) నాశనం అయిపోయాయి. సుమోలలో కత్త్లులు తిప్పతూ రోడ్లపై వెళ్ళటం, తల అడ్డంగా నరికెయ్యటం (పాతాల భైరవిలో దృశ్యానికి ఇప్పటికీ ఎంత తేడా? ). వికలాంగులపై జోకులు, శారీరక అవస్థలపై జోకులు, ప్రాంతీయ యాసలపై జోకులు ..ఓహ్ ఒకటేమిటి…అంతా కలపి చూస్తే మన సినిమా దేహం ఒక అష్టావక్ర అని చెప్పుకోవచ్చు.
౦౨. హీరోలు : కధ కాకుండా, పాత్రలు హీరోలు గా మారారు. హీరో గారి కధే సినిమా…వారికి కధ నచ్చాలి. అది అరువు తెచ్చుకున్న కధ అయితే మన హీరో గారి ఇమేజ్ని బట్టి కోతలు, కత్త్రిరింపులూను. ఆఖరికి పాటలు, హీరోయిన్ కూడా హీరోకి నచ్చాలి. ఇవన్నీ కాక కొంత మంది ఈ మధ్య దర్శకుడి పనుల్లో వేలు పెడుతున్నారంట. ఈ మధ్య వచ్చిన ఒక అగ్ర కధానాయకుడి రష్యన్ కమ్యూనిష్టు నాయకుడి పేరుతో వచ్చిన సినిమాకూ ఇదే గతి పట్టి, దర్శకుడు మధ్యలోనే పెట్టే, బేడా సర్దుకుని చెన్నయి చెక్కేసాడంట. తెలుగు సినిమా వజ్రపు హీన స్థాయికి వీరు చేసిన కృషి అనన్యం.
౦౩. హీరోయిన్లు : బజారు స్థాయికి దిగ జారారు. ఇది దర్శకుల అభిరుచికి పరాకాష్ట. ప్రేక్షకులు అలా కోరుకుంటున్నారనే వాడిని చెప్పుచ్చుకు కొట్టొచ్చు. వీరి పాత్రలకు కమెడియన్ కు ఉండే ప్రాధాన్యత కూడా ఉండదు. వస్తారు…హీరో వెనక పడతారు (కొన్ని సినిమాలలో అయినా విపరీతమైన కోరికలు, వికారమైన పాటలతో)…నాలుగు పాటలు….కట్ అయిపోయింది వీరి పాత్ర. తెర బయట కూడా వీరి జీవితాలు కుక్క జీవితం. సార్ అని ఎవరినైనా పిలవకపోతే ఇంటికే….నాకు తెలిసిన ఒక అసిస్టెంటు కెమరామన్ చెప్పిన ప్రకారం అయితే మనసున్న (ఆత్మాభిమానం) మనిషి ఎవరూ తెలుగు సినిమాలో హీరోయిన్ గా చెయ్యలేరు. అందుకే ఇందులో తెలుగు హీరోయిన్లు అతి కొద్దిగా ఉన్నారు.
౦౪. దర్శకులు : పాపం వీరి బాధలే వేరు. చాలా మంది దర్శకులు ఇప్పటికీ మంచి అభిరుచి ఉన్నవారే. కానీ వారిని దర్శకత్వం చెయ్యనిస్తే కదా? ఒక పేద్ద హిట్ కొడితే గానీ పెద్ద హీరోలు దగ్గరికి కూడా రానివ్వరు. ఒక్క శ్రీహరి మాత్రం ఈ విషయంలో చాలా మంచి వ్యక్తి అని విన్నాను. ఇప్పటి హీరోలకు ఉన్న పరాజయ భయాలకు ముఖ్యంగా బలవుతున్నది దర్శకులే. అందరూ రామ్ గోపాల్ వర్మలా చెయ్యలేరు కదా? వీరిలో కొంతమంది పళ్ళు, పువ్వులకు ప్రసిద్ధి, కొంతమంది కత్త్లులు, కటారులకు ప్రసిద్ధి. ఇలా రకరకాలుగా ఈ శాఖ అభివృద్ధి చెందింది. పాత దర్శకుల వరకూ ఎందుకూ, ఇప్పటి దాసరితో కూడా సరిపోలరు కొంతమంది.
౦౫. నిర్మాత : సొమ్మొకడిది, సోకొకడిది అనే సామెతకు అర్ధం పరమార్దం తెలుగు పరిశ్రమలో ఏ నిర్మాతనైనా అడగండి. ఆగకుండా అరగంట చెప్తాడు. సినిమా మొదలు పెట్టేదీ, చేతిలో కొంగు పట్టుకుని సిద్ధంగా ఉండేది వీరే అయినా, వీల్లకు సినిమామీద ఏమీ పట్టు ఉండదు. హీరో గారు గోదావరి వద్దు, మిసిసిపి ఒడ్డులో పాట ప్రెస్టేజియస్ తీద్దామంటే…ఓ అంతకన్నా భాగ్యమా అని టికెట్లకు డబ్బులు ఇవ్వటమే ఇప్పడు వీరి పని. చాలా కొద్ది మంది నిర్మాతలు మాత్రమే 'అభిరుచి' కలిగి ఉన్నారు.
౦౬. సంగీత దర్శకులు : గర్వ పడే స్థాయి నుంచి సంతోషపడే స్థాయికి వచ్చాం. ఇంకా దిగ జారలేదు. సంగీతానికి బాషతో సంబంధం లేదు కాబట్టి, తప్పని సరిగా ప్రతిభ ఉండాలి కాబట్టి మనం బ్రతికి పోయాం. బాధ పడాల్సినదేమిటంటే హోరు పెరిగింది, పాటలలో సాహిత్యం (ఉంటే) వినబడనివ్వటం లేదు. సాహిత్యాన్ని సంగీతం ఓడించడం అంటే ఇదే. అచ్చు పిల్లి (కాపీ క్యాట్) సంగీతం బాగా పెరిగింది. అదేదో మహా సంగీతం అన్నట్లు డాల్బీలు, డీటీయస్ లు, లండన్ లో రికార్డింగు. పెద్ద పెద్ద హాలీవుడ్ సినిమాలు కూడా అవసరం అయితేనే డీటీయస్ మిక్స్ చేస్తారు. మనకు మాత్రం అది డీఫాల్ట్.
౦౭. గాయక బృందం : మంచి నైపుణ్యం గలవారు ఉన్నారు. బాలు, జానకి, సుశీలలు ఇప్పటికీ మనం గర్వపడవలసిన గాయకులు. అయితే గాయక, గాయకీమణులు కూడా చిత్ర పరిశ్రమ వికృత పోకడలకు తలవంచి బూతు పాటలు పాడుతున్నారు. పాడనని మొండికేస్తే మొత్తం సినిమా పరిశ్రమ వారిని నిషేధించినా ఆశ్చర్యం అక్కరలేదు. వచ్చిన డబ్బు కూడా పోతుంది. జాతీయ అవార్డులు సాధిస్తారని ఆశలు పెట్టుకుంటే వీళ్ళ మీదే పెట్టుకోవాలి.
౦౮. ప్రతినాయకులు : పాత్రలకు కొద్దిగా న్యాయం చేస్తున్నది వీరే. కొన్ని సార్లు అనిపిస్తుంది…విలన్ పాత్రధారి ఆ పాత్రకు సరిపోయినట్లుగా హీరో సరిపోలేదు అని. ప్రకాష్రాజ్ వంటి ప్రతిభాశాలులు ఈ పాత్రలకు వన్నె తెచ్చారు. సత్యన్నారయణ, కోట వంటి వారు కొత్త ట్రెండుని సృష్టించారు. రావు గోపాలరావు గారి తర్వాత అంతమయి పోయిందనుకున్న ఈ శాఖ ప్రతిష్టను నిలబెట్టారు.
౦౯. హాస్య నటులు : ప్రతిభ అయితే పుష్కలం. కాకపోతే వీరిని చిత్ర దర్శకులు, మాటల రచయతలు జుగుప్సాకరంగా ఉపయోగించుకుంటున్నారు. వీరికి చిత్ర కధతో సంబంధం కూడా ఉండదు. ఈ మధ్యనే కొన్ని మంచి సినిమాలలో హాస్య నటులను బాగా ఉపయోగించుకున్నారు. ఉదాహరణకు మన్మధుడు, నువ్వు నాకు నచ్చావ్ వంటి చిత్రాలు.